Toespraak van Simon
In september 2018 stond in Tubantia dat koningin Maxima bij haar bezoek aan Enschede dezelfde jurk droeg als bij haar eerdere bezoek aan Enschede, slechts 3 maand daarvoor. Omdat de krant niet schrijft over wat gewoon is, kunnen we concluderen dat het bijzonder is. Ik denk dat Maxima haar kleren niet verslijt. Die zouden dus prima passen in jouw tassen, Clementine.
Beste Clementine, jij bent onder valse voorwendsels hier naartoe gelokt. Wij willen jou verrassen. En in het zonnetje zetten.
Mijn naam is Simon ten Berge en ik sta hier als lid van GroenLinks. Ik zal in een kort woordje enkele algemene opmerkingen maken over deze bijeenkomst. Straks krijgt Elske Mooijman het woord. Zij zal als fractielid en vriendin meer persoonlijke woorden tot jou richten.
Jij hebt de Ketting Kledingruil in Hengelo opgezet en dat waarderen wij zeer.
GroenLinks afdeling Hengelo reikt jaarlijks een groen lintje uit aan een Hengeloër die op de een of andere wijze verdienstelijk is geweest voor het klimaat en het milieu. In het verleden is een lintje uitgereikt aan Maurice Beijk vanwege zijn inzet met betrekking tot grondstoffen en energie in de bouw, aan Tijmen Sissing voor zijn afvalopruimprojecten, aan Adri Schols voor het op poten zetten van de paddenwerkgroep Hengelo, en nu ben jij aan de beurt.
Voor wie het nog niet weet, de Ketting Kledingruil werkt als volgt. Je werkt samen met een aantal anderen, zeg 10 of 20 of 100 mensen. Een tas wordt gevuld met goede, niet versleten, schone, bruikbare kleding. Deze tas volgt een route langs de deelnemers. Een deelnemer mag kledingstukken uit de tas halen. Mag, het moet niet. En hij mag andere kledingstukken toevoegen. Na drie dagen moet die deelnemer de tas brengen naar het volgende adres op de route. Op één route kunnen meerdere tassen rouleren.
We weten dat de kledingindustrie enorm vervuilend is, dat bij de productie van kleding veel grondstoffen, energie en water gebruikt worden, dat veel kledingfabrieken lagelonenlanden opzoeken waar weinig wetgeving is om werknemers tegen uitbuiting te beschermen, dat kleding over grote afstanden verscheept wordt en dat in de laatste fase van distributie talloze pakketbezorgers ook nog eens vele kilometers afleggen waarbij veel eenmalig verpakkingsmateriaal gebruikt wordt. De meeste kleding wordt niet versleten en komt terecht bij het afval. In het beste geval wordt het gerecycled. De kledingindustrie heeft dus een enorme ecologische voetafdruk.
De ketting kledingruil gaat al deze onwenselijke zaken tegen. Met de ketting kledingruil zal het opwarmen van de aarde, het uitputten van grondstoffen en het verspillen van energie natuurlijk niet verholpen worden maar het is een initiatief dat past in een ontwikkeling waarin gezocht wordt naar nieuwe wegen.
Ik noem: Peerby, een platform om gebruiksartikelen die je sporadisch nodig hebt te lenen of te huren van particulieren; ik noem deelauto’s waaronder de organisatie Snappcar, die bemiddelt tussen particulieren die hun auto verhuren; ik noem Marktplaats, de website waar gebruikte spullen, zoals dat zo mooi heet ‘een tweede leven’ kunnen krijgen, net zoals bij de kringloopwinkels die inmiddels ook in alle steden te vinden zijn. Daarnaast zijn er nog talloze andere initiatieven waardoor het bezitten van spullen minder belangrijk wordt omdat de mogelijkheid geschapen wordt om ze te gebruiken zonder ze te bezitten.
Onze huidige maatschappij dwingt ontzag af als je ziet in welke gigantische hoeveelheden spullen geproduceerd kunnen worden maar tegelijkertijd wekt het afschuw als je ziet met welke enorme verspilling, vervuiling en andere negatieven effecten dat gepaard gaat. Het veranderen van dat proces is moeilijk. Maar niet onmogelijk. Verandering vereist visie en vasthoudendheid. En omdat het systeem gedragen wordt door mensen, is het creëren van alternatieven van groot belang.
De gedachte dat het probleem te groot is en dat je er als individu toch geen invloed op hebt wordt teniet gedaan als er mogelijkheden worden aangeboden.
Vooral als die mogelijkheden deel uitmaken van een grote groep mogelijkheden en dat jij als individu niet de enige blijkt te zijn maar dat je deel uitmaakt van een veel grotere beweging van mensen die allemaal naar hetzelfde streven, namelijk een een betere wereld waarin minder vervuiling is en waarin klimaatverandering tegengegaan wordt.
Met het uitreiken van het groene lintje wil GL extra aandacht genereren voor positieve ontwikkelingen. Niemand kan in zijn eentje de wereld veranderen, maar iedereen levert een bijdrage, in de goede of de verkeerde richting. Door nu de aandacht op deze relatief kleinschalige activiteit te vestigen brengen wij in de schijnwerper dat de veranderingen die nodig zijn ook plezierig kunnen zijn. Dat verandering niet alleen maar inleveren betekent maar dat met behoud van het plezier het milieu, het klimaat etc er niet op achteruit hoeven te gaan.
Jouw initiatief om een ketting kledingruil in Hengelo te introduceren betekent een versterking van de deeleconomie. De markteconomie moet inschikken door de opkomst van de deeleconomie. Waarde verandert van handelswaarde naar gebruikswaarde, in plaats van te streven naar winst wordt in de deeleconomie gestreefd naar nut. Het ‘ieder voor zich’ wordt ‘we doen het samen’.
En niet alleen op de korte termijn, ook op de lange termijn varen de mensen er wel bij. Deeleconomie betekent minder productie, dus minder verspilling, minder afval dus minder belasting van het milieu, en meer gemeenschapszin.
