Tja, we dromen allemaal wel eens van applaus. Nou, laatst kreeg ik het ook! Ik zat bij een vergadering voor de gemeenteraad over een plan voor onderwijshuisvesting. Het plan komt er op neer dat we als raad mogen kiezen of de huisvesting duur of nog duurder wordt. Dat het duur wordt is zeker en dat er flink vertimmerd moet worden aan de panden ook. De gemeenteraad is namelijk verantwoordelijk voor de huisvesting van het onderwijs in haar gemeente. En met die huisvesting is veel aan de hand; door verouderde gebouwen, door nieuwe inzichten over frisse lucht en ook door gedachten over verduurzaming van panden.
Nou vinden we als fractie, namens jullie, dat als je nou toch geld uitgeeft je het maar het liefst fundamenteel duurzaam doet. Dus mijn bijdrage aan dit debat was iets in de orde van:
"Wethouder, u krijgt natuurlijk geen carte blanche van ons voor de vernieuwbouwing van de onderwijspanden. Maar daar kinderen de toekomst zijn EN we vanwege diezelfde toekomst onze verantwoordelijkheid op duurzaamheidsgebied moeten nemen waar het maar kan, is het voor ons niet zo moeilijk om te besluiten dat er gewoon zoveel mogelijk scholen zo snel mogelijk zo duurzaam mogelijk verbouwd moeten worden."
Vervolgens kreeg ik van de voltallige publieke tribune (alle schooldirecteuren van Symbio naar later bleek) een daverend applaus. En dat is ook wel eens leuk.
Uiteindelijk gaat het natuurlijk niet om de handen op elkaar te krijgen maar om die duurzame panden voor elkaar te krijgen. Dus… wordt vervolgd.
Elske Mooijman
Fractievoorzitter